خورشیدِ فردا کمی در تأخیر است؛ که امشب را در طولانی ترین لحظات باهم بودن پر از رمز و راز حیات کنیم؛ پر از نیایش خویشاوندی و همدلی.
?یکدیگر را فراخوانیم به سمت یک رنگی، به سمت عشق؛ که عمر نمی ایستد؛ که لحظه، گریزان است و با هم بودن غنیمتی است فرار. امروز چهارشنبه 30 آذر ماه 1401، سالن اصلی آموزشگاه با دستان توانمند و هنرمند مربیان محترم هنر سرکار خانم ها “نعیمی و حدادفر” به زیبایی آراسته شد تا همه به شادی این سنت دیرینه ایرانی را جشن بگیریم.
?فرصتی بخواهیم که باشیم و صلح در ما باشد.
?خورشید بی وقفه در ما باشد و تبرک نصیب دست های ما باشد.
?شب هنوز ادامه دارد. بیدار بمانیم که تا رسیدن نور تمام تاریکیهای خود را از پنجره بیرون اندازیم.
?به استقبال سپیده فردا نام های یکدیگر را در شب نشینی شعف با مهر صدا بزنیم.
