حَرِّضْ بَنِیکَ عَلَى الْآدَابِ فِی الصِّغَرِ … کَیْمَا تَقَرَّ بِهِ عَیْنَاکَ فِی الکِبَرِ
فَإِنَّمَا مَثَلُ الْآدَابِ یَحْفَظُهَا … فِی عُنْفُوَانِ الصِّبَا کَالنَّقْشِ فِی الْحَجَرِ
فِیهَا الْکُنُوزُ الَّتِی تَعْمُرْ خَزَائِنُهَا … وَلَا یُخَافُ عَلَیْهَا حَادِثُ الْغِیَرِ
فرزندان خود را در خردسالی به فراگرفتن آداب و آیین ما تشویق کن تا در بزرگسالی روشنایی چشم تو باشد، آدابی که طفل در خردسالی فراهم میآورد؛ هم چون نقشی است که در سنگ پایدار میماند.
این آداب چون گنجینههایی هستند که همواره رشد و فزونی مییابد و دست حادثه نمیتواند در آن دگرگونی ایجاد کند.
مربیان خوش ذوق هنر سرکار خانم ها “نعیمی و حدادفر” با همراهی نیروهای فعال معین سرکار خانم ها “اعتمادی و طالبیان” از صبح روز ۲۳ مهر ماه ۱۴۰۱ اقدام به ساخت هدایای زیبایی نمودند که انشالله در جشن آغاز قرآن آموزی به نوگلان پایه اول اهدا خواهد شد.